Biofeedback czyli biologiczne sprzężenie zwrotne polega na dostarczeniu klientowi informacji zwrotnej o jego stanie fizjologicznym. Zmiany fizjologiczne organizmu monitorowane są przez specjalistyczne systemy pobierające dane z czujników w czasie rzeczywistym.
EEG Biofeedback (zwany też Neurofeedback) – dotyczy zmian aktywności bioelektrycznej określonych obszarów mózgu. Dzięki biologicznego sprzężeniu zwrotnemu klient może świadomie zmieniać wzorzec fal wytwarzanych w mózgu, co pozwala wpływać na jego funkcjonowanie.
Metoda EEG Biofeedback jest metodą klasycznej medycyny (wchodzi w spis międzynarodowych procedur medycznych), używaną szeroko jako metoda nieinwazyjna, bez skutków ubocznych. Polega na nauczeniu mózgu samokontroli za pomocą modyfikacji fal mózgowych.
EEG Biofeedback łączy w sobie elementy psycho- i neurofizjoterapii. Przy użyciu zestawu komputerowego z dwoma monitorami, monitorowana jest czynność bioelektryczna mózgu. Wykorzystuje się tutaj sprzężenie zwrotne między stanem psychicznym, a czynnością neurofizjologiczną mózgu osoby biorącej udział w treningu.
Osoba poddawana terapii, spełniając ustalone kryteria ćwiczeń gry (ustalane przez terapeutę zgodnie z potrzebami klienta) – ma wpływ na własny obraz fal mózgowych. Kiedy wzrasta aktywność mózgu w pożądanym paśmie częstotliwości fal mózgowych, trenujący otrzymuje nagrodę w postaci punktów/wzmocnień (gra przebiega pomyślnie). Przy wzroście aktywności niepożądanych pasm, sukces w grze znika. W ten sposób mózg sam rozwija proces uczenia się nowych, bardziej odpowiednich częstotliwości fal mózgowych.
EEG Biofeedback jest zatem techniką świadomego kontrolowania i sprzęgania funkcji fizjologicznych i psychicznych – zależnie od celu terapii. Za pomocą odpowiedniej liczby treningów można poprawić czynność bioelektryczną mózgu w pożądanym zakresie. Stwarza to duże możliwości w leczeniu zaburzeń neurologicznych, psychosomatycznych, psychiatrycznych.
Terapia EEG Biofeedback jest skuteczna w przypadkach m.in.:
- zaburzeń uwagi i koncentracji;
- problemów szkolnych (zwłaszcza typu dyslektycznego, dysgraficznego, dysortograficznego);
- zaburzeń zachowania;
- trudności w radzeniu sobie ze stresem;
- zaburzeń snu.
